Kadim medeniyetlerin efsunlu coğrafyası. Bir “harici” (yabancı) olmama rağmen İran’da kendimi hiç “o, öteki, onlardan” hissetmedim. Orada bulunduğum sürece hep; vaktiyle bir süre bulunduğum ancak uzun bir zamandır uzak kaldığım bir coğrafyaya tekrar dönmüşüm gibi bir hisse kapıldım. Her yer, her şey ve herkes pek bir aşina geldi. Ülke ve insanlarıyla olan tarihsel, kültürel akrabalığı ve coğrafi yakınlığı her zaman ve her durumda hissettim. Bu nedenle her İran seyahatimden, ruhum ziyadesiyle dinlenmiş döndüm. İran... Şiirin ve güllerin ülkesi... İnsanın ruhunu dinlendiren bahçelerden sesleniyor Firdevsi, Hafız, Sadi, Şehriyar, Furuğ... Tebriz, Tahran, Kum, Meşhed, Nişabur, Kaşan, İsfahan, Şiraz, Persepolis, Yezd, Bem... Seyyah Fazlı Bulut, kadim bir kültürün izini sürüyor, hep uzaktan bakıp göremediğimiz “öteki İran”ı anlatıyor...