Yilbasi gecesi islenen bir cinayet... Tarlabasi'nin arka sokaklarinda bulunan bir erkek cesedi. Oldurulmus erkeklerin en yakisiklisi, belki de en kotusu. Karanlik sirlarin ortaya cikardigi utanc verici bir gercek. Gururlarinin kurbani olmus erkekler, onlarin hayatlarini yasamak zorunda olan kadinlar. Bu cinayetler yataginda, bu kotulukler bahcesinde, bu insan eti satilan can pazarinda masumiyetini korumaya calisan bir adam. Bir zamanlar Istanbul'un en gozde yeri olan Beyoglu'nun hazin hikâyesi. Karanlik... Soguk havayla iyice agirlasan bir karanlik. Uzaklardan sarkilar geliyor kulagina, neseli kadin cigliklari, ayarini yitirmis sarhos naralari, biri kufrediyor belki ana avrat, belki agliyor biri hickira hickira, belki biri sessizce oluyor bu gurultunun, bu hengâmenin ortasinda. Umurunda degil. Hepsinden siyrilmis, sadece ofke... Nereye gittigini bilmeden yuruyor, nefret tarafindan kusatilmis olarak. Kiskanclik denen o canavar, celikten pencesine almis yuregini, habire sikiyor. "Kadinlar," diyor bir ses zihninin derinliklerinden... "Kadinlar, onlarla oynayamazsin... Oynadigini zannedersin ama bir de bakmissin, asil oyuncak sen olmussun." Hayatina giren kadinlarin yuzleri beliriyor sokagin zemininde. Birer birer dusuyor goruntuleri ayaklarinin dibine. Hepsinin boynu bukuk, hepsinin gozlerinde keder. Hepsi uzgun... Aldirmiyor, bir su birikintisiymis gibi basip geciyor uzerlerinden ama yeniden dusuyor goruntuler zemine. "Kadinlar," diyor o ses yine, "Kadinlardan asla kurtulamazsin, hayaletleri hayatin boyunca seni takip eder." (Tanitim Bulteninden)